Aan die brand vir Jesus!

2 Tim 1:6,7
Preek gelewer te Bospoort op Sondag 6 September.

Voorsang:

Daarom Flam 6
Borreliedjie
Sendinglied
Ek soek U o God my God

Erediens:
Liedboek 18:1,5,7,8
Na Wet: Heer Jesus, my Redder.
Slotsang: Laat Heer U vrede deur my vloei.

Boodskap:


Een van die groot siektes van ons tyd is uitbranding... Uitbranding is eintlik presies wat dit sê: Dit is wanneer al die petrol op is, wanneer daar nie meer hout is om die vuur te stook nie, en net die hopie as oorbly. Wanneer ons sê dat iemand uitgebrand is, dan beteken dit dat hy net nie meer vuur in hom of haar het nie. Dat hy vir niks lus is nie, en niks nuuts wil aanpak nie. Dat hy altyd moeg en moedeloos is.

Uitgebrande mense is dikwels kort van draad. Hulle is gefrustreerd en verloor maklik hulle humeur. Baie sulke mense word skielik sieklik en ongesteld. Uitgebrande mense is ook nie lus vir ander mense nie. Hulle verkies dikwels om aleen te wees. Hulle ontwikkel dikwels ook ‘n ongegronde vrees vir die toekoms. Hulle begin selfs twyfel aan hulle geloof. Heelwat mense wat uitgebrand is, het dikwels selfmoordgedagtes, aangesien hulle nie eers meer krag of die hoop het om verder te lewe nie.

Met wie gebeur uitbranding? Alhoewel ons dikwels dink dat uitbranding met lustelose en lui mense gebeur, is juis die teenoorgestelde waar. Uitbranding gebeur juis met mense wat vuur in hulle het, wat op die voorpunt is, wat altyd besig en bedrywig is. Uitbranding gebeur juis met mense wat altyd bereid is om nog te doen, om te help en nog meer hooi op hulle vurk te laai. Dit is daarom juis daardie vure wat die hoogste brand, wat die meeste hout op het, wat die maklikste uitbrand, omdat die hout opraak.

Maar uitbranding gebeur ook dikwels wanneer ons geweldige spanninge op ons het. Wanneer daar groot krissise in ons lewens kom wat te veel vir ons word. Wanneer ons ‘n kind het wat aanmekaar siek is, of wanneer ons met ‘n siekte soos kanker worstel, of wanneer iemand in ons familie dood is, of wanneer ons groot finansiële druk ervaar, of bankrotskap in die gesig staar, dan vat hierdie dinge soveel energie van ons, dat ons maklik kan uitbrand.

Niemand is gevrywaar van uitbranding nie... Niemand kan sê dat dit nie sommer met hom sal gebeur nie. In die Bybel vind ons baie voorbeelde van mense wat uitgebrand is... In Exodus 18 lees ons dat selfs iemand soos Moses uitgebrand is omdat hy te veel mense moes sien. In 1 Konings 17 is daar die bekende voorbeeld van Elia wat onder die besembos gaan lê en as’t ware vir die Here vra om sy lewe te neem. In baie van die Psalms sien ons dat die groot koning Dawid aan uitbranding gely het, veral in ‘n Ps. soos Ps. 6 en Ps. 140. In Klaagliedere 3 lees ons van Jeremia se uitbranding, en so kan ons voortgaan...

En hier in ons teksgedeelte van vanoggend, lees ons dat selfs die jong, energieke dominee Timotheus uitgebrand is... Dit is duidelik dat Paulus hierdie brief aan hom stuur en om hom te motiveer... In 1 Tim 5:23 sien ons al dat Timotheus aan herhaalde ongesteldhede gely het, en dat hy waarskynlik maagprobleme as gevolg van spanning gehad het. Hy was sieklik. En so sien ons in die gedeelte van ons boodskap vanoggend hoe Paulus hom aanmoedig om die genadegawe wat God hom gegee het, toe Paulus hom die hande opgelê het, weer soos ‘n vuur aan te blaas.

As jy dalk vanoggend voel of jy uitgebrand is, of alles net te veel vir jou raak, is jy verseker nie alleen nie... Dan kan jy weet dat daar heel waarskynlik ‘n hele paar ander in die gemeente is wat vanoggend so voel. Dan kan jy verseker weet dat jy ook vanoggend op die regte plek is. Want ek glo dat die Here ook spesiaal ‘n rede het hoekom jy vanoggend hier moet sit.

Maar ook as jy nie uitgebrand is nie, ook as jy vanoggend energiek, fris, gesond en voorspoedig is, glo ek dat die Here met jou ook wil praat. Want ek wed jou dat jy ten minste ‘n paar uitgebrande mense om jou kan erken, en dat jy dikwels wonder wat jy kan doen om hulle net weer op te beur, en uit die put van uitbranding en lewensmoegheid te kan trek.

Maar wat kom sê Paulus aan Timotheus in sy hopelose situasie? Wanneer die Gees vir Paulus inspireer om met dominee Timotheus te kom praat, begin hy om Timotheus aan wie hy is, en hoe die Here hom in die verlede gedra het. Hy kom sê aan hom in vers 5 dat hy moet onthou dat sy ouma Lois en sy ma Eunice in die Here geglo het, en dat die Here hulle elke dag gedra het. Dat niks hierdie vlammetjie van geloof wat in hom brand, sal kan uitdoof nie...

In die tweede plek moes Timotheus onthou dat sy verkondiging van die evangelie nie net ‘n tydelike opdrag was nie... Die Here het aan hom ‘n genadegawe gegee, en Paulus het hom die hande opgelê om dit in sy lewe te bevestig. Al voel ons nie dikwels so nie, bly God se genadegawes in ons, en ons moet dit net weer aanwakker en aanblaas. Ons moet weet dat die vuur wat een so entoesiasties in ons lewe gebrand het, weer kan vlamvat en die Here kan verheerlik en grootmaak...

Paulus kom herhinner ook vir Timotheus dat die Gees van God in hom woon. Die Heilige Gees wat in ‘n mens woon, maak ‘n mens nie bang en lafhartig nie, maar dit gee ‘n mens krag, liefde en selfbeheersing. Timotheus moenie toelaat dat vrees, bekommernis en lafhartigheid die oorhand oor hom kry nie, want dit kom nie van die Here af nie. Nee, die Here het juis die Heilige Gees aan hom gegee, wat krag en liefde en selfbeheersing gee.

Liewe vriende, dit is darem wonderlik. God weet presies wat uitgebrande mense nodig het... Hy weet dat ons krag en energie nodig het om ons taak vir Hom voluit te doen. Hy weet ook dat ons in tye van uitbranding dikwels net aan onsself dink, en vergeet om God en ander lief te hê. Maar nog meer, dat ons vergeet hoe lief God ons het, en dat daar mense om ons is wat ons werklik liefhet en waardeer... Timotheus moet juis in hierdie stadium homself nie onttrek nie, maar tussen mense wees wat hom kan opbeur.

Maar die Heilige Gees kom gee saam met die pakkie van krag en liefde ook vir Timotheus nog ‘n derde baie belangrike ding. Dit is die vrug van selfbeheersing. Ek weet dat ouers dikwels bid vir genade en nie vir krag nie, want hulle is bang hulle slaan hulle kinders dood... Net so het dit al met groot predikers gebeur dat hulle baie krag en liefde het, maar dat ‘n gebrek aan selfbeheersing hulle bediening gekos het.

Ja, Paulus kom sê vir Timotheus dat ‘n gelowige kind van die Here wat Hom wil dien, ook selfbeheersing en dissipline aan die dag moet kan lê, sodat hy nie te veel van homself dink, en uiteindelik sonde doen en tot ‘n val kom nie. Wanneer kernkrag reg gebruik word, kan dit vir die wêreld van elektrisiteit voorsien, maar as dit verkeerd gebruik word, kan dit die wêreld met die druk van ‘n paar knoppies vernietig.

Maar Paulus gaan ook verder in vers 8. Hy herhinner Timotheus daaraan dat ‘n mens uitgebrand kan word, omdat jy so maklik in “ek sal self” denke verval. Ons vergeet dat ons krag van God af kom, en wil dan berge versit. Maar uiteindelik moet ons onthou dat dit alles van die Here af kom. Dat ons sonder Hom niks kan doen nie.

As jy dink dat jy ‘n opdraende paadjie in die lewe moet stap, moet jy onthou dat Paulus en Timotheus in hulle tyd dit nog baie moeliker gehad het. En tog het die Here aan hulle die krag en genade gegee om hierdie pad tot Sy eer te kon stap, en te kon klaarmaak. Onthou dus altyd dat jou krag van God kom, en as jy nie tyd en energie spandeer om jou tenk by Hom vol te maak nie, dat die ontberings en probleme op jou pad jou brandstof vinnig gaan opgebruik, en dat jy gaan uitbrand.

Die Here kom herhinner jou vanoggend weer aan hoeveel jy aan jou kant het. Die meeste van ons het voorouers wat die Here gedien het, en ons van Hom geleer het. Ons het elkeen ‘n gawe van God ontvang wat Hy wil hê ons moet tot sy eer gebruik. Ons het sy Gees ontvang wat ons nie lafhartig maak nie, maar ons vul met krag, liefde en selfbeheersing. En bo alles hoef ons nie op ons eie krag staat te maak nie, maar kan ons vashou aan God se genade. Kan ons saam met Paulus self vashou aan Jesus se woorde in 2 Kor. 12:10: “My genade is vir jou genoeg. My krag kom juis tot volle werking wanneer jy swak is.” Daarom sal ek baie liewer oor my swakhede roem, sodat die krag van Christus my beskutting kan wees.”

Julle ken almal die verhaal van hasie en skilpad. Hoe die hasie so selfversekerd weggespring het, en homself moeg gehardloop het, en onder ‘n boom gaan lê en slaap het. En hoe die skilpad treetjie vir treetjie voortgesukkel het, en uiteindelik die hasie verbygegaan het en gewen het. Die Bybel leer vir ons in Prediker 9:11 dat dit nie die vinnigstes is wat die resies wen nie, maar dat alles deur tyd en geleentheid bepaal word.

Kom ons onthou dat dit nie help om onsself uit te brand nie. Al sukkel jy soos die skilpad met moeite deur jou moeilike omstandighede voort, sal die Here vir jou die krag, liefde en selfbeheersing gee om die wedloop te voltooi.

AMEN!