What is in your heart? Proverbs 3:5-6

Message for Ottosdal NMI on Sunday 17 June 2018

How does your heart look from the inside…? Who of you has seen how your heart looks from the inside? These days the doctors often give patients the opportunity to look into their own hearts when they do and angiogram or a scope of the heart with a camera.

But I want you to stop this morning… To cut of your mind for a moment, and allow the Lord to show you what the state of your heart is… We need the Lord to discern our hearts, because Jeremiah 17:9 states clearly:

The heart is deceitful above all things and beyond cure. Who can understand it? Jeremiah 17:9 NIV

If I ask you straightforward today: How healthy is your heart? What does the Lord show you about your heart? Do you get palpitations, or a fast heartrate often?  Does your heart feel weak? People describing a heart attack would often say that they felt a big man that sits on their ribcage…

Not long ago, the news reporter Suna Venter died of broken heart syndrome. This is a medical condition, but it is a condition triggered by events in your life that brings about serious pain and stress, in such away that it daily affects your physical health. Yes, if we do introspection… if we look into our hearts this morning, all of us would be able to see the evidence of what stuff did to our hearts. The Bible is full of references to the contents of our hearts, and not necessarily our minds.

Matthew 15:19

For out of the heart come evil thoughts—murder, adultery, sexual immorality, theft, false testimony, slander.

Luke 6:45

A good man brings good things out of the good stored up in his heart, and an evil man brings evil things out of the evil stored up in his heart. For the mouth speaks what the heart is full of.

If you looked down in your heart today, and you found stuff in there that is not good, it is bad news, my friend… because Jeremiah 17:9 says that the heart cannot be healed. It is beyond cure. But fortunately that is not where Jeremiah 17 ends. It goes on to say in Jeremiah 17:14:

14 Heal me, Lord, and I will be healed;

save me and I will be saved,

for you are the one I praise.

What a statement of faith! Heal me, and I will be healed, save me, and I will be saved… Man cannot heal your heart. The best doctor in the world is not able to heal you from broken heart syndrome… There is no medicine for this. Even anti-depressants won’t help. It would only prolong the pain until you eventually die… But nothing is impossible for God. If we ask Him, He will heal us! He will mend our broken hearts. In Ezekiel 36:26-27

26 I will give you a new heart and put a new spirit in you; I will remove from you your heart of stone and give you a heart of flesh. 27 And I will put my Spirit in you and move you to follow my decrees and be careful to keep my laws.

WOW! Are you willing to receive a new heart from God? God wants to remove your heart of stone, and give you a heart of flesh. He wants to pour his Spirit in you, and MOVE YOU to follow his decrees and carefully keep his laws.

My friend Wikus said last week that God wants stubborn obedience from us… I am still chewing on this tough toffee, but it is starting to make more and more sense to me… God wants to move our hearts, to draw our hearts unto Him and his love, so that we will follow his degrees stubbornly and in detail. And THEN we will experience the overflowing life that He is promising… Therefore loving God with all your heart, as the Great commandment in Matthew 22, is explained by Solomon in the following way:

Proverbs 3:5-7

5 Trust in the Lord with all your heart

and lean not on your own understanding;

6 in all your ways submit to him,

and he will direct your paths

7 Do not be wise in your own eyes;

fear the Lord and shun evil.

Sometimes we need a heart to heart talk with somebody… what does that mean? It means that we would not just assume that we know another person’s heart. But that we will sit together, share our hearts and our deepest emotions with one another. It will mean that we will become vulnerable to one another and just have somebody to vent what is boiling within us.

Your heart to heart talks with friends are necessary, but it should always start with God. Sitting with God daily and listening to his heart for you. Sharing your heart with Him, and allowing Him daily to heal what the evil one has broken. In Ps. 147:3 He promises it to us: “He heals the brokenhearted, and binds up their wounds.”

There is a saying that says: “An apple a day keeps the doctor away…”. But what in your life keeps doctor Jesus away? What keeps you so busy from really spending “heart to heart” time with Him. I have a lot of resources that I can share with you if you really want to spend more and more time with Him daily…

What can happen if we sit more and more at Jesus feet? We can also discover more and more about our own unique heart. Yes, you heard right. Everybody’s heartbeat graph contains a unique signature. God has planted unique passions in your heart. You need to go and find it.

I would like to ask Elzeth this morning to share her unique heart and passions with us…

(Hand out clay to everybody…) I want each of us to form a heart of clay in his or her hands, and pray to the Lord, allowing him to replace your heart of stone with a heart of flesh. I want you to pull your heart apart, and mould it together again, thinking of how the Satan often tries to break our hearts, and how God is ready to heel our hearts, and bind up our wounds.

I want to conclude today with the story of the farmer who received a new heart. There is a story told of a Afrikaner farmer who was a very harsh man. He had a heart of stone towards his workers. As he grew older, he developed heart problems, and he got a heart attack. The heart attack did so much damage that he had to receive a new heart. But the only heart that was available at that stage, was the heart of a black person.

The farmer eventually chose to receive this heart rather than dying. The transplant went well, and he recovered very well. As he got back to the farm after a few weeks, he gave the kitchen worker a hug, saying that he always wanted to do it, but never had the heart for it.

We know in this time that our NATION AND OUR COUNTRY SOUTH AFRICA is in desperate need of a heart transplant. May the Lord really touch our hearts and lives. May he take out the hearts of stone, and replace it with hearts of flesh. My he stir and awaken new passions within us, in order to make a difference wherever we go!

Amen!

OM MééR AS OORWINNAARS TE WEES...

Skriflesing, liedere en liturgie vir erediens te Fairlands op 20 Augustus 2017

Skriflesing: Romeine 8:32-39

Tema: Om méér as oowinnaars te wees…

Voorsang:

Lied 505:1,3 Jesus U gaan voor

Lofsang:

Lied 547:1-3 Alle volke klap julle hande

Wet en genadeverkondiging: Hebr. 12:1-3

Wet: Eksodus 20:5b-6. “Ek reken kinders die sondes van hulle vaders toe, tot in die derde en vierde geslag van die wat my haat, maar ek bewys my liefde tot in die duisendste geslag van die wat my liefhet…

Ken jy iemand wat God haat… Karl Marx Handelinge 2:44-45 “Al die gelowiges was eensgesind en het alles met mekaar gedeel. Hulle het hulle grond en besittings verkoop, en aan almal uitgedeel volgens elkeen se behoefte.

Duisendste geslag… 30 miljoen mense.

Lied 513:1-3 Soek in God jou sterkte

Boodskap:

Offergawes:

Slotsang: Lied 571:1-4 Here hoeveel blye dae

Uitspreek van die seën…

BOODSKAP… Pikkietyd – vertel storie van Jannie en die treinkaartjie.

Ons is baie keer soos die dapper muis wat sê dat ons vir niks skrik nie.... Ons sê baie keer ons is dapper, maar baie keer word ons ook maar ‘n bietjie bang… Wie van julle is nie bang vir ‘n pak slae nie…? Ja, ons is baie keer bang vir ‘n pak slae as ons stout was.

Wie van julle is bang om in ‘n hysbak te klim… daar is baie mense wat benoud word as hulle in ‘n hysbak of ‘n klein ruimte moet staan.

Baie ander is bang dat ons land arm gaan word, en dat ons nie kos gaan hê om te eet nie, of genoeg klere gaan hê om aan te trek nie.

Party mense is bang vir mense wat optogte hou. Ander van julle is dalk al beroof, en iemand het ‘n geweer gebruik om julle bang te maak.

Wie van julle is bang om dood te gaan? Ek dink daar is baie mense wat bang is om dood te gaan… Party mense is bang dat hulle nié doodgaan nie. Hulle is bang dat hulle dalk lank aan ‘n swaar siekte soos kanker sal moet ly. Baie mense is so bang vir die dag van môre, om verder te lewe, dat hulle hulle lewens neem.

Ek is seker dat baie mense bang is om engele te sien. Ander is weer bang vir die duiwel se engele. Die ganglig moet liewer brand, anders kan hulle nie slaap nie…

Ander is bang vir die donker… ,… Ek het as ‘n kind hoogtevrees gehad…. Ek was bang om op die boonste verdieping van geboue te staan, of om oor ‘n hangbrug te loop.

Ander mense is weer bang om in die see te duik, omdat hulle bang is hulle kom nie weer op nie…

Dit is nie net kinders wat vir hierdie dinge bang is nie, maar die grootmense ook.

In gisteroggend se Beeld was daar ‘n berig van ‘n rugbywedstryd wat ‘n rekord aantal punte aangeteken het. Die o/15 span van Grey College het Glenwood College in Durban met 221-0 gewen. Die Glenwood College span se sportkoordineerder, ‘n mnr. Pillay het gesê dat hulle besluit het om nie die spel te stop nie. Hulle wou nie al die pad Bloemfontein toe ry net om 10 minute lank te speel nie Buitendien het hy gesê, daar is geen manier wat sy span sou verbeter as hy nie teen van die beste spanne speel nie.

Toe ek die berig lees, het ek gewonder... WIE HET GEWEN…? Julle sou sê dat die antwoord verseker Grey College was... Ek wonder... Al kyk ‘n mens na die telbord, soos Frik du Preez sê, het die span van Glenwood dalk meer by die dag gebaat as Grey College. Hulle het goeie oefening gekry, hulle het geleer om te volhard en nie handdoek in te gooi nie. Hulle het hulle pak slae soos ‘n man gevat, en tot die einde van die wedstryd gespeel.

Ek vertel hierdie verhaal vanoggend aan julle om iets te beskryf van wat ons in Romeine 8 vers 37 kom leer. As ons na die vers kyk, klink dit baie mooi, en ons haal dit baie aan, maar ons sukkel dikwels om sin te maak daarvan. Hoe kan ons MEER as oorwinnaars wees as ons dan soveel teenslae in die lewe ervaar? Die gelowiges in die stad Rome het geweet wat swaarkry is. Hulle het geweet wat dit is om aangekla te word oor hulle verlede, en hulle het beleef dat die duiwel, die wêreld, en selfs ander gelowiges hulle aankla.

Hulle het geweet wat dit is om honger, sonder klere, benoud, bang, in oorlog, in vervolging, en in lewensgevaar te wees. Hulle het geweet wat dit beteken om geliefdes aan die dood af te staan, en om geestelike oorlog te voer. Hulle het ervaar hoe Satan hulle aanval, en geen vrede gehad het met die feit dat hulle voluit vir die Here geleef het nie. En tog kom skryf Paulus dat hulle meer as oorwinnaars is...

Die Griekse woord wat hier gebruik word is ὑπερνικῶμεν. Die Griekse woord kom van die woord nikaw, wat beteken om te wen. Dit is dieselfde woord waar die Nike Sportdrag se naam van afgelei is. Om te huper nikaw, beteken dus om meer as te wen, dit wil sê om uit te styg bo die oorwinnaar.

Dit laat my dink aan die verhaal van die voëls wat gekyk het wie die hoogste kan vlieg. Uiteraard het Arend hoër en hoër gevlieg totdat geen voël meer kon byhou nie. Toe arend al sy kragte gebruik het, en hy uitroep, ek het die kompetiesie gewen, toe kom tinktinkie skielik uit Arend se vere uit, waar hy weggekruip het, en hy vlieg hoër as die arend, om die kompetisie te wen.

Iemand wat MEER as ‘n oorwinnaar is, kry dus ‘n groter prys as die een wat die kompetisie gewen het. Dit is wat Paulus in 1 Korinthiërs 9:25 bedoel wanneer hy skryf dat mense meeding om ‘n verganklike oorwinnaarskroon, maar ons om ‘n onverganklike. Wanneer ons meer as oorwinnaars is, beteken dit dat die wêreld nie altyd gaan raaksien dat ons oorwin het nie. Die wêreld gaan ons dikwels as verloorders sien. Maar ons weet dat God méér as oorwinnaars sien wanneer Hy na ons kyk...

Die volle Woord van God is vol van mense wat deur die wêreld as verloorders gesien is, maar deur God verhef is tot MEER as ‘n oorwinnaar. Dink maar Noag wat gespot is oor sy ark. Aan Moses wat Farao se kindermoord rakelings ontkom het, en nie eers goed kon praat nie. Wat van Gideon wat ‘n papbroek was uit die laagste stand in Israel. Dink aan Dawid wat sonder wapenrusting die reus Goliat moes aanpak. En so kan ons aangaan na die profeet Jeremia wat deur sy koning in ‘n put gegooi is.

In die Nuwe Testament verander dié storie nie veel nie. Dink aan Johannes wat van heuning en sprinkane geleef het, en kameelvel as klere gedra het... Dink aan Paulus wat in ‘n mandjie van die stadsmuur af laat sak is, omdat hy vir die Jode moes vlug. Wat 5 keer ‘n pak slae van 39 hou gekry het oor sy Christenskap en meer as 1 keer gestenig is.

En dan natuurlik aan Jesus, wat MEER as ‘n oorwinnaar was. Jesus wat in ‘n krip gebore is as die seun van ‘n arm timmerman Josef, wat na Egipte moes vlug, en uiteindelik deur sy eie mense aan die wrede Romeine oorgegee is. In die BOODSKAP VERTALING LUI Romeine 8:37: “Al gebeur hierdie verskriklike dinge met ons, is ons nogtans oorwinnaars. Ons deel in Christus se reuse oorwinning omdat Hy ons baie lief het.

Liewe vriend en vriendin, het jy dit gehoor??? Luister bietjie weer na die woorde: “Ons deel in Christus se oorwinning omdat Hy ons baie lief het... Ek weet nie wat jy sien as jy in die spieël kyk nie, maar jy moet vanoggend besef: “Jy is nie ‘n “loser” nie. Ons het Christus leer ken, en ons het klaar gewen! Ons is méér as oorwinnaars, want Christus se oorwinning is ook ons sin! Christus neem ons saam op sy triomftog (2 Kor 2:14)! Amper soos die rugbyspelers en atlete wat so om die veld hardloop met hulle hele span, kom vat Christus jou aan die hand, en hy nooi jou om saam met Hom in oorwinning rondom die veld te hardloop! Gaan jy opstaan en kom, of gaan jy toelaat dat Satan jou lieg oor hoe sleg jy is... dat jy ‘n gebore verloorder is...

Romeine 8:37 se boodskap is nie sommer ‘n obskure teksie wat iewers in die Nuwe Testament weggesteek is nie. Die Woord van God wemel daarvan! In Ps. 126 lees ons dat hulle wat in trane gesaai het, die oes met gejubel sal inbring. In Romeine 8:28 kom skryf Paulus dat God ALLES ten goede sal laat meewerk vir die wat Hom liefhet, wat volgens sy besluit geroep is...

In Filippense 4:13 staan daar dat ons tot alles in staat is, deur Christus wat vir ons die krag gee... en in 2 Timotheus 1:7 staan daar: “Die Gees wat God ons gegee het, maak ons nie lafhartig nie, maar vul ons met krag, en liefde en selfbeheersing.”

As ons na al hierdie getuienis uit God se Woord luister, kan ons maklik hier ophou... Julle kan sê: Dankie vir ‘n mooi preek, dominee, by die deur uitstap, oor gister se rugby begin praat en vergeet wat Romeine 8 vir jou wil sê...

Of...

Ons kan besluit om werklik vanoggend voor die Here te gaan sit... Jesus kom nooi jou in Matt 11:28-29: “Kom na my toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en ek sal julle rus gee. Neem my juk op julle en leer van my, want ek is sagmoedig en nederig van hart en julle sal rus kry vir julle gemoed... my juk is sag en my las is lig.

Gebed...

Sermon on 1 Cor 9:16-27

Theological department dedication sermon held on 20 April 2015

Text: 1 Cor 9:16-27

I have a friend who is pastor in the Kgalagadi Desert in Botswana. A very tall and interesting man. When somebody asked him how long he took to prepare for a certain sermon, he answered that it took him 35 years, referring to his time in the ministry.

Dear brothers and sisters, it is a great privilege for me to share with you a message that the Lord has planted in my heart, a message that is not new, or just for tonight, but a message that was planted in my heart already 33 years ago.

There are many reasons that people preach the gospel of the Lord. Many people do it for money. When I was a pastor In Botswana I was selling my Japanese Import vehicle, and buying another second hand one every year, because I did a lot of distance on the vehicles, and the vehicles were very affordable. One of the children in the congregation approached me, and said that he wanted to be a minister, because I drive a new vehicle every year!

Others may bring the gospel for status. In the time of Paul the apostles, who were disciples of Jesus, were called apostles. We know that Paul was not a disciple of Jesus, but that he was an apostle in the true sense of the word, (slide 1), in the sense that he was sent by God to the nations, to bring the Word to all people, far and wide. But Paul's authority and status was in question, because he was not one of the twelve disciples of Jesus.

Some people study theology because they think they can please God by following him, and others because they think that they can solve their own spiritual and emotional problems by studying to become a pastor him or herself. You can just imagine how a pastor or congregation will suffer when these problems have not been solved, but even escalated into bigger problems!

Some people will say that they preach because they want to! They enjoy it to preach! It is always nice to see somebody that is enjoying what he or she does! But all of us knows that preaching is not always fun. So often preaching is real hard to do. Not because the voice of God is not clear, but because we are concerned about the crowd, rather than the will of God.

I believe that we have so much to learn from the apostle Paul in this regard. In verse 16 of 1 Cor 9 he states clearly that preaching is a calling to him! He is compelled by the Lord to preach… And that is Paul's reason for serving the Lord! He has a heavenly, supernatural calling!

This calling makes such a difference in the life of Paul. He does not even demand remuneration. He views himself as a slave in charge of the household of God (oikonomos), who takes responsibility for the proper managing of the household. His remuneration does not lie in any monetary reward, but being part of what God is doing. In a sense Paul's refusal of remuneration shows the fact that he takes ownership of God's household. Not in any way denying God's Lordship over the house, but really taking charge and responsibility over the believers that he ministered to.

But this ownership does not accumulate status. It is actually the other way round. The more Paul takes responsibility, the more humble he becomes. Part of taking responsibility means that he becomes a slave in verse 19 to really serve the fellow believers. Paul does not only become a servant, as many translations state. He becomes a slave, and empties himself to make a difference in so many other people's lives.

Paul becomes a Jew to the Jews, he becomes weak for those not under the law to win them for Christ. Paul becomes everything for everybody to win them for Christ. This is so different that what we are seeing in our country at the moment. There are so many selfish motives amongst culture and political groups, and people are really struggling to look beyond themselves and their own interests.

The well-known George Bernard Shaw once said:

• "I am of the opinion that my life belongs to the whole community, and as long as I live it is my privilege to do for it whatever I can.
  
• I want to be thoroughly used up when I die, for the harder I work the more I live. I rejoice in life for its own sake. Life is no "brief candle" for me. It is a sort of splendid torch which I have got hold of for the moment, and I want to make it burn as brightly as possible before handing it on to future generations.
  

Theologians are often prone to get stuck in ivory tower theology, a theology that becomes totally detached from the real contexts in which we lived. When we were students we often joked about university as a place where you learn all the more about all the less, and end up knowing everything about nothing.

Therefore it is important that theological activity, to my view, should always be anchored in the real world. We need messengers of the gospel that become weak to the weak, and incarnate the world, and make a difference to those who are suffering.

Paul is doing all of this, to be a part of God's unfolding plan, to take part in the proclamation of the Word. Just being part of the wonderful experience of spreading the gospel, makes it worthwhile to Paul. One of the mottos of the Hillsong Church in Australia is that it is not the part we play, but what we are part of. That is very important to keep that in mind throughout your life.

In all of this perseverance and discipline is of the utmost importance. Especially as students of God's Word we need to bring our own bodies and minds under control. We need to follow through in our calling, in order to receive the prize. Paul in a sense denies his remuneration and offers the gospel free of charge, because he desires the eternal prize, the crown at the end of the race. Denying earthly rewards, and sacrificing so many things, is worthwhile in the light of the heavenly reward.

I know that many students in this department are studying part time, doing another work as their way of earning a living. In days where you may experience hardships, you can look back at Paul and his attitude in his ministry. That he endured everything, and persisted, in order to share in the fruit of the gospel. I believe that all who are faithful will see the fruit of their ministry, on earth, and one day in heaven.'

Paul places a major emphasis on perseverance. He states that all messengers of the gospel must make sure that they do not call others to the race, but be disqualified themselves. We are often relieved when we delivered a sermon, and think that our job is done. According to Paul our job actually starts after the sermon has been delivered. It is important that we do not only talk the talk, but also walk the walk. May we be faithful in the way that we also adhere to the message that we have been preaching to others.

There is a story of a preacher who preached to thousands of people in a stadium. Taking the bus on his way to the hotel, the bus driver gave him too much change. As he walked to the back of the bus, he counted his money, and realised that he was given too much change. Since it was only a small amount, he briefly pondered about just pocketing the extra change.

But he decided to turn back though the other passengers entering the bus, and returned the excess change to the driver. The driver replied that he recognised the preacher from the service earlier that night, and wanted to test the preacher to see if his money was where his mouth was. Often the success of our ministry is connected to our personal integrity.

Conclusion

I conclude with the story of the young, energetic pastor delivering his exam sermon. Full of himself he raced up the steps of the pulpit, only to trip on the last step, and falling onto the pulpit. All of his sermon papers got mixed up, and he stuttered and stumbled throughout the sermon. Eventually the young man stepped down from the pulpit with a head bowed down very low. As they entered the vestry, a wise old elder told him – "dear young man, if you ascended the pulpit in the same way that you stepped down, you would have come down in the same way you ascended it!"

A missionary in Africa, Coillard of the Zambezi, said the following, looking back at his ministry:

''A friend told me one day, 'Thou are the foot of the Church, and wherever you go the Church goes with you.' 'Oh,' I said, ' that is beautiful! The feet of the Church, that is the lowest part of the body, that treads in the mud very often, and in the dust, and if the feet of the Messengers of Peace are so very beautiful in the sight of God and of the angels, what most be the body? And if the body is so beautiful and so glorious, what must be the Head?'

 May God forgive me! If I had known how to love, how different my ministry would have been! It seems to me that it is only now I have some slight glimpses of what love is: "true love, the love of God which loves unselfishly, without calculation, without response; which loves in spite of hostility, ingratitude, or even hatred. God is love. May God live in me, that I may live with Thy life and love with Thy love."

Paul also describes in Philippians 2 how Jesus became a slave in order to serve us. May we allow Him to live in us, that we may live with His live and love with His love.

 

 

Markus 6:1-13

Preek vir Sondag 8 Julie:




Gebed voor diens:

“Here, my beker is leeg

en ek verlang dat U my weer sal vul.

Ja, Here, kom vul my!

My liefde is maar lou –

kom, Here, en maak my weer warm, vurig . . .

dat my liefde sal uitstraal na hulle naby my.

My geloof is nie sterk nie en dit wankel tog so maklik –

ek twyfel soms en ander kere sukkel ek om te vertrou.

O Here, help my. Sterk my geloof en vertroue.

Ek is arm en U is ryk –

en U het juis gekom om vir armes u genade uit te deel.

Ek is ’n sondaar, U is regverdig

en daarom bly ek aan u sy.

Ek het niks om U aan te bied nie.

Ek kan alleen maar van U ontvang.”



Daar word vertel van die koning wie se seun baie ongelukkig was... Hulle het alles geprobeer om hom gelukkig te maak, maar niks wou regtig werk nie... Op ’n dag kom daar toe ’n wyse man wat die volgende raad aan die koning gee... Die prins moes deur die land gaan en iemand soek wat waarlik gelukkig is. Dan moes hy die persoon se hemp aantrek, en dit sou hom waarlik gelukkig maak!

Die prins het toe op reis deur die land gegaan, maar niemand gevind wat werklik gelukkig is nie. Hy het toe maar op sy reis teruggedraai huis toe... Oppad huistoe op sy perd hoor hy eendag hoe iemand lustig agter ’n kraalmuur sing... Onmiddelik het hy geweet! Hierdie persoon se hemp moet hy kry!

Hallo daar! Het die prins geroep... Skielik sien hy ’n kop wat oor die muur na hom loer... “Hallo, hoe gaan dit?”, vra die vriendelike man vir die prins. “Nee goed, maar waarom sing jy so?” wou die prins weet. “Omdat ek lief is daarvoor om te sing. Eintlik is ek lief vir die lewe! Ek is so gelukkig. Die lewe is een groot lied! Antwoord die man met ’n breë glimlag.

Opgewonde vra die prins hom toe: “Ek sal graag wil hê dat by my in die paleis moet kom woon...”. Die prins het geweet... sy soektog was verby! “Dankie vir die aanbod,” het die man vriendelik geantwoord, “maar hier wil ek bly. Ek sal niks in die wêreld, selfs nie eers die paleis... ruil vir die wonderlike lewe wat ek nou het nie...”

Dit was net weer ’n bevestiging vir die prins... Hierdie man se hemp moet ek kry. Hy spring toe oor die kraalmuur, net om te sien dat die man nie ’n hemp aanhet nie! En toe hy hom daaroor vra, en toe hy hom daaroor vra, sê die man toe aan hom dat hy nie eers ’n hemp besit nie (Van Rensburg, 2000:68-69)!

Ek weet dat elkeen wat vanoggend hier sit, graag gelukkig wil wees... Op die ou end wil elkeen kan sorgeloos kan sing... want die lewe moet ’n lied wees! Maar geluk is nie daar waar ons dikwels daarvoor soek nie...

Neem nou maar die sanger en harpspeler Dawid. Hy het die reus Goliat verslaan, en die mag van die Filistyne vir eens en vir altyd geknak... Dawid is die koning wat sy tienduisende verslaan het. Hy het die ryk van Israel vir eens en vir altyd in Jerusalem gevestig.

Maar al was Dawid’n groot koning, al het hy graag gesing en musiek gemaak, en baie Psalms geskryf, was sy lewe niks maklik nie... Saul het hom selfs onder beheer van ’n bose gees met ’n spies gegooi terwyl hy besig was om op die harp te speel... Sy eie vrou Migal het hom verag. Hy is deur Saul vervolg, moes ’n kind aan die dood afstaan, en het sy boesemvriend Jonathan in ’n geveg verloor. Hy moes uit Jerusalem vlug omdat sy eie seun ’n komplot teen hom gesmee het...

Ja, die suksesvolste koning in Israel se persoonlike lewe was gekenmerk deur moeilike verhoudings. In sy eie tyd is hy nooit regtig raakgesien of waardeer vir wie hy werklik is, en vir dit wat hy vir die Here gedoen het nie... Nee, die mense om hom het dikwels hulle geluk daarin probeer vind om Dawid te verkleineer en te vertrap...

As ’n mens na die verhaal in Markus 6:1-13 kyk, dan is dit in Jesus se geval nie veel anders nie... Jesus se lewe was mooi van ver af... Op die oog af moes dit ongelooflik gewees het om soveel wonders te kon doen. Om siekes te genees. Om ’n groot skare volgelinge te hê. En tog was dit alles behalwe maanskyn en rose... Jesus se verhouding met die mense naaste aan hom was altyd baie broos.

Julle sal onthou hoe Jesus se ma en pa na hom kom soek het in die tempel toe hy 12 jaar oud was, en hoe hulle hom verwyt het oor hy met die skrifgeleerdes en die rabbis daar gesels en geredeneer het. Op ’n ander geleentheid hoor ons hoe die broers en moeder van Jesus na hom soek, terwyl hy aan almal sê: “Julle is my moeder en my broers.”

Hier in Markus 6 vind ons die ironiese verhaal van Jesus wat in sy eie omgewing, in sy eie tuisdorp nie veel wonders kon doen nie... Op die oog af sou ’n mens kon sê: “Jesus het in Nasaret misluk...” Die mense het hom erken as die seun van die timmerman Josef... Die dorpie Nasaret het uit ‘n 120 tot ‘n 160 inwoners bestaan, en mense het nie gedink dat daar uit hierdie dorpie iets goeds kon kom nie. Jesus kon daar nie veel wonders doen nie...

Ek het altyd hierdie gedeelte gelees met die gedagte in my agterkop dat Jesus nie mense kon gesond maak nie, omdat die persone wat na Jesus toe gekom het se geloof nie groot genoeg was nie. Maar dit is verseker nie die geval nie. Nee liewe vriende, mense het net nie in daardie gebied mense na Jesus toe gebring nie!

Hulle het byvoorbaat gedink... Wie is hy nou om ons te wil genees. Ons sou eerder ’n dokter uit Jerusalem, of Damaskus, of Egipte, of Athene of Rome verkies. Wat kan boetie Jesus, die seun van die arm timmerman Josef nou vir ons doen! Hy kom dan nog uit Nasaret se onderdorp uit! En so het hulle die geleentheid gemis om genesing te vind...

As dit ek en jy was wat in Jesus se skoene gestaan het, kon dit maklik die einde van ons bediening gewees het! Ons sou geredeneer het... Wat help dit dat ek die wêreld probeer red as my eie mense my nie eers aanvaar nie? As ek nie hier suksesvol is nie, gaan ek nêrens suksesvol wees nie!

Maar nie Jesus nie... Nee, liewe vriende hierdie terugslag spoor hom juis aan... Hy besef net weer opnuut hoe honger die wêreld daarbuite is, en hoe groot hulle nood is... en daarom reageer hy deur sy dissipels twee-twee uit te stuur... Hy hou nie eers met hulle ’n begrotingsvergadering nie... Hy doen nie strategiese beplanning om te bereken waarheen hulle moet gaan, en of almal daarmee gelukkig sal wees nie... Hy vra nie eers of daar dalk nie plaaslik in Nasaret van hierdie mense is wat weer besoek moet word, en mooi gevra moet word om hulle siekes vir die hom te bring nie...

Nee, liewe broer en suster, hy stuur hulle op ’n baie eenvoudige manier uit... Al wat hulle moes neem, was hulle stapstokke. Net met hulle sandale... Geen kos, geen bagasie, geen geld of ekstra klere nie. Nee, net hulle stapstokke en sandale.

Jesus gee aan hulle ’n baie eenvoudige metode. Gaan soontoe, en gaan bly waar jy ingenooi word. Maar daar waar jy verwerp word, vee die stof van jou voete af, en moenie onnodig tyd daar spandeer nie. Laat die persone aan hulle eie lot oor. Gaan aan na ’n volgende huis toe, waar julle teenwoordigheid verwelkom word...

Wat was die gevolg? Die dissipels het twee-twee uitgegaan, en aan mense vertel dat hulle hulle moet bekeer en hulle tot God moet bekeer. En vers 13 leer ons dat hulle baie duiwels uitgedryf het, en baie siek mense gesond gemaak het, terwyl hulle hulle met olyfolie salf.

Vanoggend, hier in die klein gemeente Bospoort, ons gemeente van 120 lidmate, moet ons ook vir onsself afvra: “Ken en waardeer ons Jesus vir wie Hy is? Flip Theron het ’n aangrypende stukkie geskryf in sy boekie Die somer kom saggies, met die titel: “Die Seun van Maria”. Hy sluit aan by ons teksgedeelte en gaan van die standpunt uit dat die mensdom nog steeds wonder oor wie Jesus was. Hy haal aan uit ’n Amerikaanse koerantjie wat die volgende skynlasbrief gepubliseer het: “Gesoek: Jesus van Nasaret, alias die Messias, Seun van God, Koning van die konings, Here van die here, Vors van vrede. Uiterlike voorkoms: lang hare, baard, mantel, sandale. Hy vertoef graag in agterbuurte, het ’n klomp ryk vriende. Vir sy gevaarlike boodskap is veral jong mense ontvanklik wat nog nie oorreed kon word om Hom te ignoreer nie. Hy verander mense en maak daarop aanspraak dat Hy hulle vrymaak. Waarskuwing: Hy bevind Hom nog op vrye voet.”

Die dorpmense van destyds het gedink hulle weet wie Jesus is. Hy het voor hulle oë grootgeword. Hulle ken sy familie. Maar eintlik het hulle Hom nie geken nie.

Ken jy Jesus vir wie Hy is??? Besef jy wat Hy kan doen, en hoe magtig Hy werklik is? Jesus kom dikwels as ’n onbekende mens en op ’n ongewone manier na mense toe – dink maar aan die Samaritaanse vrou by die put, terwyl Hy in die nag op water loop na sy dissipels toe, in die vorm van ’n tuinier na Maria by graf, oppad saam met die Emmausgangers, en terwyl hy kos maak aan Petrus en die ander dissipels by die meer.

Jesus maak moeite met klein gemeenskappies. Hy kon nie sy geboortedorp net oorslaan nie. Maar uiteindelik was Hy nie welkom daar nie. En dit maak juis dat hy meer en meer besef hoe nodig die wêreld daar buite sy innerlike en uiterlike genesing het. Daarom gee Hy sy dissipels die krag om duiwels te gaan uitdryf en mense gesond te gaan maak, sodat hulle in hulle getalle uiteindelik ook so groter dinge as Hy sou doen...

Liewe vriende, die Engelse spreekwoord wat lui: “Familiarity brings contempt”, was deur die eeue dikwels so waar. Die seun van die buurman word dikwels deur ons verag. Daarom is Galileo deur die kerk verban omdat hy beweer het dat die aarde om die son draai, en nie anders nie. Daarom het so baie skilders arm gesterf, terwyl hulle werke eers na hulle dood erken is vir wat dit werklik was...

As jy dus partykeer onseker voel oor dit wat jy vir die Here Jesus doen, is dit belangrik dat jy weereens besef dat jy op God moet vertrou, en nie op die reaksie van mense om jou nie. God sal in die materiële voorsien. God sal in die krag voorsien om die bose en siekte te kan oorwin. God sal voorsien in die vrymoedigheid om aan mense te verkondig dat hulle hulle moet bekeer...

Elkeen in Bospoort is ’n erfgenaam. Maar wat het ons geërf? Ons het nie in die eerste plek die kerk se naam, of die kerkgronde of die kerkgebou van Bospoort van ons voorgeslagte geërf nie. Nee, liewe vriende, ons is in die eerste plek erfgename van God se evangelie, en van die krag daarvan. Ons word geroep om dit te gaan deel...

Is die evangelie vir jou werklik die goeie nuus? Is dit vir jou sulke goeie nuus dat jy dit wil gaan deel, selfs met mense wat niks kan bydra tot ons dankoffers of ons kollekte nie? Is die goeie nuus van die evangelie iets wat jy net in die kerk deel en verkondig, of kan jy dit saam met jou op die pad neem... Glo jy dat jy alles op die pad sal vind wat jy nodig het?

Ons ken almal die Nike – kenteken en slagspreuk. Just do it! As ‘n mens in die oggend wil gaan draf, en dit is koud, of winderig, of jou lyf is moeg, dan is dit dikwels die gedagte aan Nike se slagspreek wat my help om op te staan en dit net te doen...

Waar daar in die lewe baie verskonings kan wees om nie die Here se wil te doen, en gehoorsaam te wees nie... Waar daar baie teenstand van jou familie en vriende mag wees... Kom die Here Jesus vanoggend net weer vir ons sKom die Here Jesus vanoggend net weer vir ons sê: Just do it... Do it for me! Doen dit net. Doen dit vir my! Jy sal die resultate daarvan sien!



AMEN!



“Gees van die lewende God,

wees die tuinier van my siel.

Hoe lank wag ek nou al op U

– stil – in ’n koue winter van my siel.

Maar nou, in die kragtige Naam van Jesus Christus,

waag ek om U te smeek:

Hark weg die dooie blare van die verlede.

Vergruis die harde kluite

van my weerbarstige gewoontes en groewe.

Werk diep in my siel u lewegewende Woord.

Versorg, gee water, koester my hart

totdat die nuwe lewe in my ontkiem, groei en blom.”

(Richard Foster)



Bibliografie:

Van Rensburg, E. 2000. Nog 30 stories vir jong - ore. Wellington: Lux Verbi.

Orsmond, E. & Botha, J. eds. 2011. Preekstudies en liturgiese voorstelle gebasseer op die kerkjaar.

Pinkster Sessie 7 27 Mei 2012

Pinster – Sessie 7 Die Heilige Gees vul ons met tonge van vuur!


Ek is seker die meeste van julle het al van die Krugermiljoene gehoor... Dit gaan daaroor dat daar getuienis is dat President Kruger tydens die Boere-oorlog ’n hele klomp kiste vol Krugerponde versteek het, sodat dit Engelse dit nie kon kry nie. Die probleem was egter dat die geheim van die Krugerponde so goed bewaar gebly het, dat niemand dit tot vandag toe kon opspoor nie...

Ek het ’n vriend, Steve Weaver, wat in Amerika grootgeword het. Hy vertel dat hy daar ’n Ben Viljoen geken het. Die Ben Viljoen het nog ’n Afrikaanse naam gehad, maar hy kon gladnie Afrikaans verstaan nie. Sy oupa het egter nog by hulle gebly, en die oupa was die kind van Generaal Ben Viljoen, een van Paul Kruger se vertrouelinge.

Steve vertel hoe die hulle eendag by Ben gekuier het, en hoe sy oupa vertel het van die Afrikaanse liedjie wat hy so van gehou het. Steve se vrou Kathy, wat goed Afrikaans praat, vra toe of dit nie “My Sarie Marais” is nie. Toe sy die lied begin sing, toe rol die trane by die oupa van verlange.

Maar die eintlike storie agter die interessante storie gaan oor die oupa wat vertel het dat hy eendag as ’n jong seun onder ’n groot boom gesit het, en onthou hoe sy pa saam met ’n klomp ander ooms ’n hele klomp kiste begrawe het. Nodeloos om te sê dat hy gladnie meer kon onthou waar dit was nie... Ja, liewe vriende, tot vandag toe soek mense nog na die Krugermiljoene, omdat die geheim saam met die persone wat geweet het waar dit begrawe was, graf toe is...

Maar, liewe vriende, dit was ook die groot gevaar na Jesus se kruisdood, opstanding en hemelvaart. Die groot gevaar was dat die dissipels daaroor sou stilbly, en dat die ryk boodskap van Jesus se koms na die aarde, en die feit dat Hy vir ons sondes gesterf het en die dood oorwin het, vir altyd verlore sou raak... Dat al God die Vader se opoffering, en Jesus se swaarkry uiteindelik verniet sou wees...

Nadat Jesus op ’n stadium 5000 volgelinge gehad het, het daar na sy hemelvaart net 120 oorgebly. Die gevaar was groot dat die boodskap kon uitsterf. Maar dit sou God nie toelaat nie... Die Goeie Nuus, die Evangelie moes uit!

En juis daarom stuur God Sy Heilige Gees om die geheim, om die boodskap en die groot skat van God se verlossing die ws daarom stuur God Sy Heilige Gees om die geheim, om die boodskap en die groot skat van God se verlossing die wêreld in te dra, en aan almal bekend te maak. Van die begin af was die Heilige Gees baie duidelik en sigbaar in mense lewens. Ons kan sê die Heilige Gees het met ‘n “bang” aarde toe gekom.

Hier in Handelinge 2 lees ons dat die gebou waarin die gelowiges was, geskud het. Daar was ’n geweldige rukwind. Daar het tonge van vuur op elkeen van die gelowiges se koppe verskyn, en hulle het in al die verskillende tale van die omstanders begin praat. Niemand kon dit miskyk nie. Die Boodskap het soos ’n veldbrand versprei. Dit is deur die apostels en die ander wat deur hulle prediking tot geloof gekom het die wêreld ingedra.

Toe daar in die eerste week 5000 gelowiges by die getal van gelowiges gevoeg is, was dit nie genoeg nie... Die golf van die evangelie het voortgespoel... Die Gees se werking was so kragtig dat mense gesond gewond het wanneer selfs Petrus se skaduwee op die mense geval het (Hand 5:15).



Wanneer die apostels gevang word laat ’n engel hulle vry en sê aan hulle in Handelinge 5:20: “Gaan staan in die tempel en verkonding aan die volk die volle boodskap van hierdie nuwe lewe. Wanneer die wagte ontdek dat hulle nie meer in die tronk is nie, staan hulle reeds al weer in die tempel, besig om die evangelie te verkondig! Wanneer hulle weer gevang word, sê Petrus en Johannes aan die Joodse Raad in hoofstuk 5:29: “Ons moet eerder aan God gehoorsaam wees as aan mense!” “... Ons is getuies hiervan, ons en die Heilige Gees wat deur God gegee is aan die wat Hom gehoorsaam is.”

Weet, julle, liewe vriende, ek weet dit is Nagmaal vanoggend, en kategese en gemeentebraai daarna, maar ek dink dit is tyd dat ons vanoggend met Pinkstersondag bietjie gaan stil staan, en werklik vir onsself afvra waar ons rondom hierdie dinge staan... Ons kan baie argumente ophaal, rondom die gawes van die Gees wat dalk al verdwyn het, of die evangelie wat al tot aan die eindes van die aarde verkondig is, of die groot nood aan die evangelie in ons eie omgewing...

Maar die vraag bly vanoggend staan... Is ons nog aan God gehoorsaam?

’n Predikantvriend van my het onlangs gesê dat hy op ’n slim manier met sy gemeente werk... Hy het vir hulle van die begin af vertel hoe goed hulle is, en hulle begin dit nou uiteindelik glo, en dit gaan goed met die verhoudinge in sy gemeente... Kan ons vir mekaar bly vertel hoe goed dit met ons gaan, en hoe goed dit gaan met ons as gelowiges, hoe die Here ons seën, terwyl ons diep in ons harte weet hoe ver ons te kort skiet???

Ek het vanoggend gebid vir ’n tong van vuur, en miskien is dit nie altyd ’n gewilde tong nie. Want God se vuur is nie sommer enige vuur nie. Dis die vuur van die brandende doringbos wat die hakkelende Moses in Eksodus 3 geroep het om die Israeliete te motiveer om uit Egipte te trek, en die hardkoppige Farao te oortuig dat dit wel gaan gebeur. God se vuur is die gloeiende kool waarmee hy Jesaja se lippe in Jesaja 6:11 aangeraak het, sodat sy sondes versoen kan raak en sy oortredinge vergewe kan word.

God se tong van vuur is ook ’n tong van vuur wat die oortredinge en sondes in my eie lewe en reinig. Maar God se tong van vuur kan nie anders as om oor die evangelie te praat nie. God se tong van vuur kan nie anders as om mense aan die brand te probeer steek vir God se evangelie nie...

As ons na ons eie gemeente en na die vervulling van die Gees in Handelinge kyk, dan lyk dit vir ons baie ver en onbereikbaar. Want in Bospoort sukkel ons om mense te kry wat net bereid is om net Sondae – oggende mense by die deure te gaan groet. In ons Pinksterbiduur is daar twee of drie uit vyftig mense wat die vrymoedigheid het om voor ander te bid. Ons was Mighty Men toe en het die banier saam teruggebring en voor die kerk opgeslaan, maar wat het ons werklik daaraan gedoen??? Die banier was verslete voordat ons werklik by die inhoud van die banier uitgekom het, naamlik om die boodskap van God te verkondig.

Ons sal dikwels sê dat ons vir ons eie mense moet sorg... Ons sukkel om vir net een persoon in die gemeenskap op ’n gereelde basis gekookte kos te voorsien. Die haweloses wat met die Gholf iewers gaan staan en die enjinkap oopslaan sodat mense net by hulle kan stop, is vir ons ’n verleentheid... Hoeveel van ons het regtig saam met die fisiese hulp ook ’n geestelike gesprek met die mense gaan voer oor hulle saligheid?

Hoekom sukkel ons so? Hoekom is dit vir ons so moeilik om oor die Here te praat en net vir Hom oor te borrel. Ons sê so baie – “Ja maar ’n mens moet darem nie met die Bybel onder die arm loop nie... Maar as ek my Bybel reg lees, is die groot probleem dat die Bybel nie onder ons arm moet wees nie, maar in ons hart. Die profeet Esegiël het opdrag gekry om die Boekrol te eet (Eseg. 3:1-3). Dit was vir hom soet soos heuning, en hy kon nie anders as om oor die inhoud van die boekrol te praat nie...

Ons beskuldig dikwels kerke soos die Sewendedaagse Adventiste dat hulle Ou Testamentiese kerke met Ou Testamentiese leringe is. Maar uiteindelik, liewe vriend en vriendin, is ons nie baie beter daaraan toe nie. Ons glo dat die Dominee met die Heilige Gees vervul moet wees, en ons bevestig hom met handoplegging voor sy bediening. Maar van die gewone gelowige kom baie min tot sy reg. Die dominee word mos betaal om die evangelie te verkondig, en oor die Here te praat. Hoekom sal ek en jy dit doen?

Ek moes vanoggend weereens vir myself afvra: “Hoekom staan ek vanoggend hier?” Hoekom is ek op 27 Mei 2012 in Bospoort gemeente predikant? En die Here moes net weer vir my herhinner dat ek ook geroep is om die Uitstorting van die Heilige Gees, die vervulling van die Heilige Gees op ELKE gelowige af te kondig. Ek is hier om aan julle te bevestig dat die Heilige Gees vir elkeen van julle sy vervulling belowe. Ek is hier om te sorg dat die arbeiders vir die oes vermenigvuldig word. Om te sorg dat mense wat vir jare al die evangelie goed ken, opstaan en dit met ander rondom hulle deel...

Dit is wonderlik dat ons eerskomende Saterdag ’n kerk in Setlagole wat deur lidmate begin is, gaan inwy? Maar hoe lyk die res van ons prentjie? Hoe ver het ons gevorder met die groei in ons eie gemeenskap, en onder ons plaaswerkers? Hoe betrokke is ons regtig in Judea, Samaria, en tot aan die uiterstes van die aarde?

Maar dan moet ons weereens vir mekaar afvra? Hoekom is dit so moeilik??? Ek glo dat dit in die eerste plek oor die kwaliteit van ons geestelike lewens gaan. In 1 Kor 11:29-30 staan daar oor die Nagmaal: “...want hy wat eet en drink sonder om te besef dat dit die liggaam van die Here is, bring daardeur ’n oordeel oor homself. Daarom is daar so baie swakkes en sieklikes onder julle en sterf baie van julle.”

Ons moet vanoggend ook besef dat ons as gemeente nie vir die Here bruikbaar is as die tonge van die Heilige Gees se vuur ons nog nie gereining het nie. Efesiërs 5:18 sê duidelik dat ons ons nie met drank en losbandigheid moet ophou nie, maar dat ons ons met die Heilige Gees moet laat vervul. As ons harte vol van ander, verkeerde dinge in ons lewe is, dan is daar nie plek vir die Heilige Gees nie. As ek as gevolg van ’n probleem nie eers met my broer of suster praat nie, hoe op aarde gaan ek oorborrel van die Heilige Gees se getuienis in my lewe?

Maar ek glo ook dat een van die groot redes vir ons gebrek aan vrymoedigheid in die gemeente, is dat ons tevrede is met wat ons doen, en wat ons bereik. Ons dink dat ons darem beter doen as ander gemeentes... Ek onthou nog in ’n vorige gemeente hoe iemand toe sy vir ’n werk moes aansoek doen, net vir my kom sê het dat sy op haar CV gesê het dat sy by ons kerk se gemeenskapsaksie betrokke is, terwyl sy eintlik niks daarmee te doen het nie. Sy wou maar net haar gewete sus, deur dit wel te bely...

As die Heilige Gees jou vervul, en sy tong van vuur op jou bring, kan jy nie maar net ’n passasier bly nie. Dan word jy ’n soldaat, wat die Woord van die Here sonder ophou en met ywer uitdra deur jou woorde en deur jou dade, waar jy ookal kom...

AMEN!

Pinksterweek 2012 Sessie 1

Pinsterweek 2012 - Op weg na vervulling…


Het jy al in ’n krisis in jou lewe beland waar net God kon help... Waar jou finansiële situasie net vir jou te veel was? Waar geen dokters jou meer kon help nie, en geen raad gehad het met jou siekte nie? Waar jy in so diep donker put was dat niemand jou op geen manier kon opbeur nie? Waar jy heeltemal in jouself begin twyfel het, en nie meer enige sin in jou bestaan hier op aarde gesien het nie?

Ek is seker dat die meeste van julle al so ’n situasie in julle lewens ervaar het... Miskien is jy tans in ’n situasie waar jy net nie weet hoe jy gaan oorleef nie. Alles in jou gedagtes spel ’n doodloopstraat, waaruit jy nie kan kom nie...

Dan glo ek dat Pinkster 2012 in besonder vir jou is... Dat die Here ook tydens Pinkster 2012 in besonder vir jou ware vervulling in jou lewe wil laat smaak...

Daar is baie foefies of namaaksels in vandag se lewe wat aan mens vervulling bied. Dikwels word daar in drank of rookadvertensies gesinspeel daarop dat ’n sekere alkoholiese drank of spesiale sigaret jou na die paradys sal neem. Toe ons jonk was, was daar die sigaret-advertensie wat gelui het – “after action, satisfaction”. Ons sien dikwels advertensies oor “The power of positive thinking.” Maar uiteindelik is baie van hierdie programme net ’n masker. Want dit probeer voorgee dat jy van jou probleme kan ontsnap deur net positief te dink.

Daarom wil ek graag vanaand met Hemelvaart, vir ons weer uit Romeine 8:9-11 lees, waarna ons spesifiek weer gaan kyk na wat dit beteken om werklik te lewe, en deur die Gees lewend gemaak te word.

Boodskap:

'Dead' man wakes up at his own funeral

The funeral of a 28-year-old waiter in southern Egypt turned into a celebration when he woke up after being declared dead.

In die afgelope week was daar ’n nuusberig oor ’n begrafnis wat in ’n fees verander het. ’n persoon in Egipte, Hamdi Hafez al-Nubi het tydens sy begrafnis weer lewend geword... Nodeloos om te sê dat sy ma flou geword het toe die dokter wat die doodsertifikaat kom uitskryf het, aan haar gesê het dat haar seun lewe.

Mense beskryf baie dikwels die kerk van vandag as ’n begrafnis. Hulle reken dat ons godsdiens dood is. Dat daar net nie meer lewe in ons Christene oor is nie... en tog gaan die hele Christelike Godsdiens oor ’n begrafnis wat in ’n fees verander het. Ja, die Begrafnis van Jesus Christus het nie net die Sondag daarna op die sy opstanding uitgeloop nie, maar het 40 dae na sy dood ook op sy Hemelvaart uitgeloop, waarna die gelowiges kon feesvier toe die Heilige Gees op hulle uitgestort is. Pinksterfees was ’n fees van lewe... En daarom nooi ek jou vanaand saam op die reis om te ontdek hoe die Gees van Christus in besonder gekom het om lewe in Christus se liggaam, sy kerk te blaas.

In die mediese wetenskap het die woord dood baie betekenisse. In die ou tyd het hulle gereken dat iemand dood is as sy hart gaan staan het. Daarna het mense slimmer geword, en gesê dat as iemand vir vyf minute nie suurstof kry nie, dan begin sy brein doodgaan. En vandag is die mees algemene beskrywing van iemand wat dood is, wanneer iemand breindood is. Iemand se hart kan klop, maar as sy brein dood is, dan word die masjiene afgeskakel, omdat dokters glo dat hy dan nie meer sal kan lewe nie...

Dikwels in die geskiedenis was God se skepping, die mens amper dood... God het Adam en Eva belowe dat hulle sou sterf as hulle van die vrugte van die boom van kennis van goed en kwaad eet, en hulle het ook, al was dit ’n hele ruk later. Maar nadat Adam en Eva van die vrugte geëet het, het alles eintlik verander. Niks was meer dieselfde nie, want die mens was tot die dood verdoem.

Maar vir God is die dood van sy kinders geen geringe saak nie (Ps. 116:15). God het in die doodsheid van die volk Israel se lewe elke keer kom lewe spreek. Een van die bekendste voorbeelde daarvan is die visioen van Esegiël in Esegiël 37 waar Esegiël in die doodsbeendere lewe ingeblaas het, en waar die bene weer mens geword het. Dit is na aanleiding van die visioen wat die Here in vers 13 en 14 van Esegiël 37 aan Israel kom sê: “Wanneer ek julle grafte oopmaak en julle laat uitkom, my volk, sal julle besef dat ek die Here is. Ek sal my Gees in julle laat kom sodat julle kan lewe en Ek sal julle in die land laat woon. Dan sal julle besef dat Ek die Here is. EK het dit gesê, en ek sal dit doen, sê die Here.”

Liewe vriende, wanneer ons oor Pinkster dink, dan dink ons dikwels aan die Heilige Gees wat kom as die Trooster. Ons dink aan die Heilige Gees wat aan die dissipels sou krag gee om God se getuies te wees. Ons dink aan die Gees wat in ons plek tot God die Vader bid. Maar ons besef dikwels nie dat die Gees juis gekom het om die lewe wat Jesus deur sy kruisdood en opstanding vir ons gebring het, werlklikheid te maak nie. God belowe dat Hy sy Gees in ons sal laat kom, sodat ons kan lewe...

Een van die duidelikste gedeeltes waar die Gees as lewe na vore kom, is ons teksgedeelte van vanaand. In Romeine 8:6 staan daar duidelik dat die dinge waarmee die Sondige natuur hom besig hou, op die dood uitloop. Maar wanneer die Gees van ons besit neem, verander ons lewens totaal. En daarom staan daar in vers 9:”Julle word beheer deur die Gees, omdat die Gees in julle woon.”

Die Heilige Gees het nie net vir Christus uit die dood opgewek nie, maar wek ook ons elkeen uit die geestelike dood op. Wanneer mens in die greep van die sonde is, wurg dit ’n mens stelselmatig dood, maar die Heilige Gees kom maak ons vry, en gee aan ons lewe. Daarom leer 2 Korinthiërs 3:6 ook aan ons dat die letter van die wet doodmaak, maar dat die Gees lewe gee.

Die Heilige Gees het dus ook spesifiek gekom om lewe in Christus se liggaam in te blaas. Deur die uitstorting van die Heilige Gees het die gelowiges lewe en krag ontvang om vir die Here te gaan getuig, ten spyte van die teenstand wat hulle sou verduur.

Hierdie selfde Gees wil ook in ons lewe uit die dood kom wek. Die Heilige Gees wil vir jou en my vervul, sodat ons werklik vir God kan lewe. Maar ons moet onsself vir Hom oopstel, en ons alles aan Hom gee. Linda Wright gebruik die beeld van die blou albaster, om te verduidelik dat ons onsself ten volle aan die Here moet oorlaat.

Sy vertel die verhaal van Jannie en Sannie, waar Jannie vir Sannie met ’n sak vol sjokolade sien, en baie lus kry daarvoor. Toe hy Sannie vir die sjokolade vra, sê sy aan hom dat sy dit vir al sy albasters sal ruil. Jannie het egter ’n blou albaster gehad waarvoor hy baie lief was. Omdat hy geweet het dat die albaster ’n rif het, voel hy in sy sak, hou die albaster eenkant, en gee aan Sannie die res van die albasters.

Nadat Sannie aan hom haar sjokolades gegee het, stap hy toe so ent weg, maar draai om en vra vir Sannie – was dit al die sjokolade? Omdat Jannie nie volledig kon gee nie, kon hy ook nie vertrou dat Sannie alles gegee het nie. As ons dele van ons lewe vir die Heilige Gees terughou, kan ons ook weet dat die Gees ons nie werklik totaal kan vervul nie. Ons moet bereid wees om alles aan Hom oop te stel. Ons moet bereid wees om die volle waarheid oor ons sonde en ons lewe te praat.

Ek sluit af met ’n verhaal uit die film “Dead man walking”, ’n film waarin Sean Penn en Susan Sarandon gespeel het. Die film gaan oor ’n man wat ter dood veroordeel is vir ’n moord. ’n Non het hom gereeld besoek, maar hy wou nooit erken dat hy wel die moord gepleeg het nie. Oppad na die dodesel het hy egter erken dat dit hy was wat die moord gepleeg het, en die boodskap van die film is dat die waarheid van Jesus se vergiffenis hom vrygemaak het... Al is hy dus terreggestel, kon hy vrykom, omdat hy die waarheid oor sy lewe kon bely.

Ek glo dat die Waarheid oor die Heilige Gees se rol in ons lewe noodsaaklik is om werklik as ’n kerk die Here te kan dien, en as ’n lewende gemeente in hierdie wêreld te kan werk. Ons moet besef dat die die Gees is wat lewe gee, en ons werklik die krag en genade gee om getuies vir die Here in hierdie wêreld te wees. Mag die Gees ons ook elke dag inspireer meer en meer vir Hom te lewe!



Amen

Buig voor die leë kruis!

Jesaja 52:13-15 Boodskap vir Paassondag (oggend) 2012.

Skriflesing:

Jesaja 52:13-15

Buig jou neer voor die leë kruis!

Voorsang:

Ons is almal hier tesaam medley

Flam 6 Heer Jesus, my Redder!

God is goed, Hy lewe

Hy is Heer

Lofsang:

Lied 175 (2*) Majesteit

Na Wet:

Lied 514:1,2 Ek weet verseker dat Jesus leef.

Slotsang:

Lied 409 Hoor jy die Paasfeesklokke.

Ek is al weer vanoggend met Van der Merwe besig, maar hierdie keer is dit 'n positiewe Van der Merwe storie... Destyds het die storie geloop dat Van der Merwe al die belangrike persone in die wêreld ken. 'n Vriend van van der Merwe wed hom toe dat hy nie vir George Bush, die president van Amerika ken nie. Van der Merwe neem hom toe saam na die Wit huis in Washington toe, en daar kry hulle 'n afspraak met George Bush. Toe George Bush vir Van der Merwe sien, straal hy van blydskap, en vra hy hom onmiddelik... "Van der Merwe, it is good to see you! How are you!"

Van der Merwe was verstom, en het Van der Merwe ook na die Russsiese President, en Koningin Elisabeth van Engeland toe geneem... Elke keer was die reaksie dieselfde, en was dit baie duidelik dat hulle bly is om Van der Merwe te sien. Van der Merwe se vriend dink toe by homself:... Dit is alles goed en wel, maar ek is seker dat Van der Merwe nie die pous ken nie.

Hulle gaan toe na die Vatikaan in Rome, waar die pous bly. Vanweë die streng sekuriteit moes Van der Merwe se vriend tussen die skare bly staan, maar Van der Merwe sou saam met die Pous, die hoof van die Rooms-Katolieke Kerk, bo by die balkon uitkom. Toe van der Merwe saam met die Pous op die balkon uitkom, wou Van der Merwe se vriend net graag seker maak dat dit wel die Pous is wat daar by Van der Merwe staan... Hy vra toe vir die ou wat langs hom staan... "Wie is daardie ou met die wit klere aan. "Ek weet nie, antwoord die ou, maar die ou langs hom is Van der Merwe!"

Ek weet nie van vandag nie, maar toe ons klein was, was dit die ideaal van baie graad eentjies om eendag president van die land te word. Hulle wou nie soseer Harry Oppenheimer of Anton Rupert, die ryk miljoenêrs van daardie jare geword het nie. Nee, vir hulle was dit belangriker om die mag, die persoonlikheid en die belangrikheid van die president van 'n land te kan hê.

In die tyd wat Jesaja hierdie boek skryf, is dit duidelik dat die volk Israel baie verward was. Nie lank terug nie, is Serrubabel, hulle leier, deur goewerneur Tattenai van Persië doodgemaak. Hulle was verslae... Maar gelukkig het koning Darius van Persië gekom, en Tattenai kom berispe. Hy het Serrubabel se naam in ere herstel, en beveel dat die tempel herbou moes word. Tattenai moes hom heeltemal daaruit hou.

Wanneer Jesaja dan oor die Kneg van die Here praat, is dit belangrik dat die volk alreeds verstaan het dat goeie leiers dikwels eers moet sterf voordat hulle werk regtig voltooi word. En juis daarom was die voorspelling van 'n Dienskneg wat sou kom en ly, maar uiteindelik die oorwinning sou behaal, vir hulle so belangrik...

In Jesaja 42:13 lees ons van die Dienskneg wat sou kom, en baie lyding sou verduur. Hy sou so swaar kry, en vermink word, dat niemand hom sou erken nie. En tog, sou hierdie Dienskneg oorwin, en sou die konings van die aarde in verwondering voor hierdie Dienskneg juig...

As ons vandag, op Paassondag, 2000 jaar terug, na die oorwinnende Jesus buitekant die graf sou kon kyk, dan sou ons dalk iets kan verstaan van Jesaja 52:13, waar die Here God sou sê: "My dienaar sal voorspoedig wees, Hy sal hoog in aansien wees. Almal sal hom eer...". En in vers 15: "Baie volke en hulle konings sal stom wees van verbasing... Want hulle sal sien wat niemand hulle vertel het nie, en hulle sal hoor wat hulle nog nooit voorheen gehoor het nie." Eugene Petersen beskryf dit so mooi in die Message vertaling: "Just watch my servant blossom! Exalted, tall, head and shoulders above the crowd!".

Ja liewe vriende, op hierdie Paassondag kan ons mekaar groet met die woorde: "Christe aneste!", wat beteken "Jesus het opgestaan!". Ons het in die lydensweke wat verby is gesien hoe swaarkry, verwerping, vernedering, bloed en skande deel van Jesus se pad op aarde was... Maar vanoggend kan ons sy opstandig vier, en weet... "Christus leef!"

Wanneer iemand ryk geërf het, en maar net ryker word, het baie mense nie vir hom respek nie... Hulle sal net sy rykdom aan sy ouers se rykdom toeskryf. Maar wanneer iemand arm geword het, en alles verloor het, en dan weer opstaan en deur harde werk voorspoedig word, kyk almal met verwondering na daardie persoon.

Net so lê die verwondering en die verbasing van die nasies en die konings oor Jesus juis daarin dat Hy gesterf het, dat Hy dood en begrawe was, maar weer opgestaan het... Dink hoe het die Satan gesidder en gebewe op Paasoggend, nadat hy in die hel feesgevier het oor Jesus se dood. Jesus was terug! En nou in meer glorie en mag as ooit tevore... Jesus het die dood oorwin! Hy het opgestaan! Hy lewe!

Ons kniel vanoggend nie meer voor 'n kruis met 'n liggaam op nie. Want Jesus het oorwin! Die simbool van skande het die simbool van oorwinning geword! Hy is die hoof en leier van die kerk, Hy is die Koning van die Konings, die Here van die Here, die Heerser oor die Heersers!" Hy is Oorwinnaar!

Maar wat beteken dit vir jou en my? Watter verskil maak dit in ons lewe??? Ek dink nie ons kan begin om werklik te dink oor watter verskil Paassondag aan die lewe van 'n gelowige moet maak nie... Want ek glo dat Paassondag, en nie Kersfees nie, die belangrikste dag in ons jaar moet wees... Ek weet nie eers of ons regtig die Vrydag wat verby is Goeie Vrydag kan noem nie... Want daar was eintlik niks goeds aan daardie dag waarop Christus die helse smart moes beleef en verneder word nie.

Maar Paassondag, Ja, dit is 'n rede vir feesvier! Dis 'n rede vir juig! Want sonder Jesus se opstanding sou sy sterwe niks beteken het nie. Sonder die boodskap van 'n nuwe lewe sou die boodskap van Jesus se sterwe waardeloos gewees het... In die eerste plek is vandag 'n dag vir feesvier, vir blywees vir jubel en juig!

'n Tweede verskil wat Paassondag aan ons lewe maak, is die nuwe hoop en inspirasie wat dit gee. Waar ons Vrydag verslae huistoe gery het, en gedink het... Dit kon ek gewees het... Kan ons vandag juig en sê: "Dit gaan ook ek wees!"Want, leer Filipense 3:10 en 11 ons: "Deur saam met Hom te ly kry ek deel aan sy dood in die hoop dat ek die opstanding uit die dood kan beleef!".

Ja, omdat die hoof van die kerk, die ligaam, opgestaan het en leef, kan sy hele kerk opstaan uit die dood. Kan sy hele kerk werklik begin leef, en sy naam grootmaak, soos ons geroep word om te doen. Omdat Christus vir jou opgestaan het, kan jy ook opstaan en begin lewe! Kan jy ook vry kom van die kettings van jou doodsbestaan!

Maar Christus se opstanding maak ook 'n derde, en baie belangrike verskil aan ons lewens. As Christus uit die dood kon opstaan, is dit die bewys dat daar niks op hierdie aarde wat meer onmoontlik is nie. Is daar geen doodloopstraat wat te dood is om nie 'n positiewe uitkoms te hê nie. Omdat Christus uit die dood kon opstaan, is daar geen mens wat nie kan verander nie. Omdat Christus uit die dood kon opstaan, is daar geen verhouding wat nie herstel kan word nie... Omdat Christus uit die dood opgestaan het, is daar geen siekte wat nie genees kan word nie. Is daar geen sondaar wat nie gered kan word nie...

Besef jy dit? Glo jy dit? Ek sluit af... Een van die ergste dinge wat met 'n land kan gebeur, is dat sy president vermoor word... Ek is seker dat daar van julle is wat nog kan onthou hoe dit was toe President Verwoerd vermoor is. Of hoe dit in Amerika was toe President Kennedy geskiet is. Die dood van 'n leier het 'n totale verlammende uitwerking op enige land.

Een van die filmtonele wat my altyd sal bybly is die toneel uit Lawrence of Arabia, waar Lawrence as die bevryder van Arabië na 'n veldslag aan sy wonde sterf, maar hoe hulle sy stywe lyk in 'n sittende posisie op sy wit perd vasgemaak het, en sy perd laat voor jaag het in die laaste, finale veldslag. Net die beeld van die leier op die wit perd, het gemaak dat sy volgelinge daardie laaste, finale veldslag wen...

Hoeveel meer, liewe vriende, is die sekerheid nie daar in ons harte dat Jesus, ons Ruiter op die wit perd, die Satan en sy magte finaal gaan verslaan as hy op die wolke verskyn, om ons saam met hom te neem nie. Hoeveel te meer, beteken Jesus se opstanding uit die dood nie dat daar NIKS meer is wat die Satan kan doen om ons te oorwin nie. Want ons Koning, ons Hoof, ons Leier, Jesus Christus, het klaar oorwin. Hy het die hef in die hand... Hy lei ons elke dag, sodat ons saam met Hom die Nuwe Jerusalem sal kan binnery!

AMEN!